Monolog Jiwa Luka

Aku tidak mahu mencari kelabu itu.. tapi ianya menerjah menguis pandangan tanpa dengar telinga ku. Terus sahaja menerobos hati ku mengundang satu perasaan yang tak tergambar.. tapi yang pasti sakitnya ada... mampu mengguriskan.

Akhirnya sekali lagi luka itu disentuh semula..
mengapa perlu?

Aduhai... mainkan lagi perasaan ku...
Bukan hiba tapi amarah ku bisa kau cabar..

Kalbu ku hangus kau bakar..
Mengapa begitu harusnya?

Tak mampu kau fikir azab ini? Tak sedar kau hempap remuk sirat ini. Tanpa belas kau layangkan layang-layang lalu.. kau sendiri putuskan talinya.. dengan hirisan tajam hilai gembira.. Biar Yang Esa tentukan apa natijah laku mu itu. Yang baik dibalas baik, yang buruk terpantul kadarnya.. pasti tiba..



-Muaz Hadi-
923. Sunee Grand Hotel, Ubon Ratchathani

p/s ungkapan semula suara hati sahabat jiwa


Comments

setiakasih said…
mmm... what goes around, comes around.

Have faith!

Popular posts from this blog

Bahagia tak mahu jejaki Aku..

Ku relakan dikau pergi..

Dendam.. Cinta.. Rindu.